بچه های محله امروز من و تو!
یاد برادارن نورانیمان بخیر، همان بچه های محله همیشگی من و تو، نه دیروز و امروز و فردا که تا همیشه این زمین خاکی... همان ها که مرگشان را با مدیریت زندگی و روح و فکر و عملشان به گزینه شهادت رساندند... و خدا بهترین مرگ را برایشان برگزید....همان مردان مردی که با رفتن سبزشان تلنگری ناب به من و تو زدند، همان الگوهای همیشه تاریخ نه فقط برای من و توی ایرانی، نه فقط برای من و توی مسلمان، که الگوی همیشه تاریخ بشریت برای هر کس و هر چیز در این تنگ دنیای عجیب
وحالا بچه های محله امروز من و تو...
دنیای وارونه ای که بیشتر از قبل دارد نشان می دهد که گاهی بچه های دوست داشتنی خاکی محله و مسجد همان بچه محل های صاف و ساده و عزیز از خیلی از آشنایان نسبی و سببی و دوستان مدعی، به تو نزدیک ترند...
در سخت ترین شرایطی که برای تو پیش آمده، حواسشان هست....
همانانی که نشانی از برادران و خواهران آن زمان دارند...
خاکیه خاکی و بی ریا... از بودنشان لذت می بری... از صافی و پاکی دلشان... از روح بلندشان... برادری و خواهریشان... الهی شکر هنوز هستند بچه های باصفا، در این وانفسای دنیا و قحطی انسانیت... هنوز امیدی هست، گمنام ترین ها بهترین ها می شوند...
*********************************************************************
پی نوشت:
نوشتم تا ابد ثبت بماند، به یاد برادری بزرگواران و به خصوص بزرگواری که تا ابد عمل خیرش در خاطرم خواهد ماند که در حال روزه و در سخت ترین شرایطمان ماند، با زبان روزه و حال بدمان سرو صورت و پای برادر را می شست، زمین را خنک می کرد تا با تمام وجودش همدردی حقیقی را عملی نشانمان دهد...
به یاد خواهران بزرگوار به ویژه خواهران گرامی ای که در سخت ترین شرایطمان کنارمان ماندند تا آراممان کنند.. تا خدا نشانمان دهد که هنوز هستند انسانهای خاکی ای که آوازه یشان در آسمان است و در زمین خاکی گمناند...
