یک یا دو بار آزمایش و ابتلا

أَوَلا یَرَوْنَ أَنَّهُمْ یُفْتَنُونَ فی‏ کُلِّ عامٍ مَرَّةً أَوْ مَرَّتَیْنِ ثُمَّ لا یَتُوبُونَ وَ لا هُمْ یَذَّکَّرُونَ

[سوره مبارکه توبه، 126]

 

آیا نمی بینند که در هر سال یک یا دوبار آزمایش می شوند،آنگاه توبه نمی کنند و متذکر نمی شوند..

 

چرا تفکر نمی کنند و عبرت نمی گیرند، با اینکه می بینند که در هر سال یک یا دوبار مورد امتحان و ابتلاء عمده واقع می شوند و در امتحان مردود شده و معصیت می کنند و آنگاه توبه نمی کنند و متذکر هم نمی شوند و اگر دراین مورد تفکر و تعقل می کردند، متنبه می شدند و وظیفه خود را تشخیص می دادند و به یقین می دانستند که استمرار این روش باعث می شود که هر سال پلیدی جدیدی برپلیدی سابقشان افزوده شود و نهایت امرشان به هلاکت دائمی و خسران ابدی منجر گردد.

 

از پیام ها و نکات این آیه که قابل تامل و تذکر است:

وجود یک یا دو آزمایش و ابتلاى عمده براى هر انسان در هر سال، جهت به خود آمدن و بازگشت از انحراف
أولا یرون أنهم یفتنون فى کل عام مرة أو مرتین

برداشت این که:

·        hصل امتحان عمومى باشد، نه مخصوص به افرادى معین

·         و ذکر منافقان به جهت عبرت نگرفتن از این برنامه عمومى مى باشد

·         به خود آمدن و توبه و بازگشت از مسیر غلط، فلسفه ای از آزمونهاى الهى

در یک قلب نمی گنجد..

روزی امروز

ما جعل الله لرجل من قلبین فی جوفه   [سوره مبارکه احزاب، 3]

 

در حدیثی از حضرت امیر .علیه السلام. در تفسیر این آیه می خوانیم:

دوستی ما و دوستی دشمنان ما در یک قلب نمی گنجد ،

چرا که خدا برای یک انسان دو قلب قرار نداده که با یکی این را دوست بدارد و با دیگری آن را دشمن بدارد.

دوستان ما در دوستی ما خالص اند  همانطوری که طلا در داخل آتش خالص و تمام عیار می گردد .

بنابراین هر کسی می خواهد بداند که دوست واقعی ما هست یا نه ، قلب خود را مورد آزمایش قرار دهد .

اگر در دل او همراه محبت ما ، محبت دشمن ما هم باشد او از ما نیست و ما هم از او نیستیم