یک یا دو بار آزمایش و ابتلا

أَوَلا یَرَوْنَ أَنَّهُمْ یُفْتَنُونَ فی‏ کُلِّ عامٍ مَرَّةً أَوْ مَرَّتَیْنِ ثُمَّ لا یَتُوبُونَ وَ لا هُمْ یَذَّکَّرُونَ

[سوره مبارکه توبه، 126]

 

آیا نمی بینند که در هر سال یک یا دوبار آزمایش می شوند،آنگاه توبه نمی کنند و متذکر نمی شوند..

 

چرا تفکر نمی کنند و عبرت نمی گیرند، با اینکه می بینند که در هر سال یک یا دوبار مورد امتحان و ابتلاء عمده واقع می شوند و در امتحان مردود شده و معصیت می کنند و آنگاه توبه نمی کنند و متذکر هم نمی شوند و اگر دراین مورد تفکر و تعقل می کردند، متنبه می شدند و وظیفه خود را تشخیص می دادند و به یقین می دانستند که استمرار این روش باعث می شود که هر سال پلیدی جدیدی برپلیدی سابقشان افزوده شود و نهایت امرشان به هلاکت دائمی و خسران ابدی منجر گردد.

 

از پیام ها و نکات این آیه که قابل تامل و تذکر است:

وجود یک یا دو آزمایش و ابتلاى عمده براى هر انسان در هر سال، جهت به خود آمدن و بازگشت از انحراف
أولا یرون أنهم یفتنون فى کل عام مرة أو مرتین

برداشت این که:

·        hصل امتحان عمومى باشد، نه مخصوص به افرادى معین

·         و ذکر منافقان به جهت عبرت نگرفتن از این برنامه عمومى مى باشد

·         به خود آمدن و توبه و بازگشت از مسیر غلط، فلسفه ای از آزمونهاى الهى